Erkende instructeur aan het woord: Tineke van den Berg

Ik ben instructeur sinds 2018.
Nadat ik een aantal opleidingen had gevolgd van verschillende stromingen en eigenlijk de hoop had opgegegeven ‘het ‘ te vinden wat ik zocht in de paardenwereld kwam ik bij de NCSAH. En daar klopte het gewoon! De puzzel was compleet!. Het is zo gaaf om te leren in een groep van gelijkgestemden, serieus en we moeten echt flink aan de bak (in de bak) maar met de nodige gezelligheid en humor.
 
Mijn leukste instructeurs-moment… ik maak best vaak leuke momenten mee. Meest memorabel is denk ik de leerling die na 6 jaar dezelfde instructeur te hebben gehad de overstap naar mij maakte, wat natuurlijk voor beide partijen best spannend is. Ze liep vooral tegen het feit aan dat in al die jaren het niet gelukt was om haar paard in een fijne aanleuning en verbinding te rijden. En we dat in de eerste les al een behoorlijk aantal passen wél voor elkaar kregen! Ik zeg bewust ‘we’ want lesgeven is een samenspel tussen ruiter, paard en instructeur. Ze lest nog steeds trouw bij mij en maakt nog altijd progressie! Of de oudere merrie waarvan iedereen zei ‘ach, leuk basispaard, verder niet’ maar waar ik meteen al van vond dat ze écht potentie had. En die nu op respectabele leeftijd toch lekker door de bak sjouwt! Met mooi ruggebruik, fijne aanleuning, zo gaaf! Contragalopje? Eitje! Overgang halt -galop? Met twee hoefjes in de neus 😊.
O en ik krijg regelmatig cadeautjes, wijn chocola, nougat… echt té lief! Dat zijn ook hele leuke momenten. En dat hoeft echt niet maar ik waardeer het zeer!
 
Ik geef het liefst les aan… zelfkritische leergierige leerlingen, die zichzelf niet té serieus nemen en goed kunnen relativeren. Die het welzijn van hun paard voorop zetten en niet zo zeer voor de lintjes en de prijzen gaan. Die hun paard heel willen houden en daarom correct en verantwoord willen trainen binnen het tempo wat past bij hun paard.
 
Mijn lessen bestaan vooral uit… het ondersteunen van de ruiter op de weg waar hij/zij naartoe wil. Ik ben er voor mijn leerlingen, en niet andersom. Mijn rol is ondersteunend, ik geef richting en stuur bij waar nodig. De ene keer is dat puur technisch trainen met als uitgangspunt de biomechanica van het paard en de andere keer bijvoorbeeld meer coachend als de leerling dat nodig heeft. We hebben een rode draad waar we naartoe willen maar met de flexibiliteit om, waar nodig, een omweg of andere afslag te nemen.
 
Het meest interessante onderdeel van de NCSAH en waar ik de NCSAH écht onderscheidend in vind is de kennis van de anatomie en biomechanica, in combinatie met het technisch lesgeven. Op dit niveau vind je het ergens anders echt niet.
En ook niet onbelangrijk het ‘werk aan de hand’ waar aparte modules voor zijn. En ik héél hard mee bezig ben om ook hierin mijn ‘Werk aan de hand instructeurs diploma’ te halen!
 
Of ik alles beeldend uitleg.. ja heel erg beeldend zelfs.. Ik zeg ook vaak ‘ik doe het wel even voor’ dat scheelt een heel verhaal 😊. Er zijn niet heel veel foto’s van maar het materiaal wat er is spreekt voor zich.