Student aan het woord: Rachel Diemeer-Haalstra

Deze nieuwsbrief aan mij de eer om een stukje te schrijven over wie ik ben, wat ik doe, en hoe ik bij de NCSAH terecht ben gekomen.

Mijn naam is Rachel Diemeer-Haalstra en ik ben 49 jaar oud en getrouwd met de allerleukste en allerliefste man Danny. Hij heeft helaas niks met paarden en is ontwikkelaar in de bouw. Een enkele keer moet hij de paarden voeren maar dan moet ik wel de hoopjes hooi klaarleggen voor de box. En op veilige afstand de camera in de gaten houden als een merrie op knappen staat, kan hij ook inmiddels.

Misschien ben ik wel een van de oudste studenten maar je bent nooit te oud om te leren. Daarbij voel ik mij altijd nog 25 Ha Ha…

Mijn hele leven al bevlogen met t paardenvirus (uiteindelijk beland bij t Friese paard) en op mijn 20^ste mijn eerste Friese veulen gefokt. Daarna heb ik 10 jaar gevlogen als stewardess bij de KLM en ook met heel wat paarden de wereld overgevlogen. Tussentijds zijn ook mijn zoon Reza (21) en dochter Romy (bijna 20) geboren en kort daarna hebben wij een stuk agrarische grond gekocht waar wij een paardenfokkerij mochten starten. Deze bestaat nu inmiddels 19 jaar. Hoofdzakelijk was het doel om Friese paarden te fokken en dat hebben we ook 25 jaar gedaan. Helaas heeft t Friese ras te kampen met een hoge inteeltproblematiek en daardoor heel veel gezondheidsproblemen binnen het ras. Ook wij hebben dat meerdere keren ervaren en ook meerdere dieren hierdoor kwijtgeraakt veel te vroeg. Al 10 jaar lang hebben wij dit proberen aan te kaarten bij t stamboek en nog steeds, maar helaas zij willen de fokkerij gesloten houden en willen graag in een rondje blijven fokken. Ik hoop dat dierenwelzijn eerdaags om de hoek komt kijken en ingrijpt maar dat zal nog wel een aantal jaar duren.

Eigenwijs als ik ben, heb ik gekozen voor een andere weg. Ik heb een ras gezocht wat veel overeenkomsten heeft met de fries (kleur, barok, goed karakter, sterke benen ook hoge inteelt).

Deze zoektocht kwam uit op de “Pura Raza Menorquina” een beschermde diersoort op t eiland Menorca waar zij ook uitsluitend worden gefokt. Ik heb een aantal merries en een hengst geïmporteerd en ben de merries aan t inkruisen met goedgekeurde Friese dekhengsten. De hengst zal als hij drie is ook beschikbaar komen om Friese merries te gaan dekken. De eerste nakomeling zal volgend voorjaar 3 worden en het lijkt heel goed. Op deze manier hoop ik nieuw bloed in te brengen in t Friese ras. Dat kruizen moet een stuk of 5 generaties doorgaan om straks weer terug te kunnen naar fries bloed. Dan heb je genoeg ververst zeg maar…. zal een lange adem worden maar iemand moet ermee van start gaan. Immers heb ik zelf ook fries bloed en ben koppig genoeg met een lange adem… Ik ga er wel degelijk vanuit dat de duurzaamheid en hardheid van deze crusado’s in ieder geval verlengd gaat worden. Maar genoeg over mijn passie…en missie.

Verder hebben wij momenteel ca 17 paarden incl. veulens op stal, 6 hengsten in opfok, de 5 merries weer gedekt waaronder ook nog een KWPN-fokmerrie. Ook verkopen wij hier regelmatig wat van.

Ooit begonnen bij NCSAH om papiertje te halen om gediplomeerd instructie te kunnen geven. Maar inmiddels blijven plakken om ook Sporttraject af te gaan ronden. Orun komt er misschien ook nog bij om t volledig te maken. En er is zeker een ambitie voor diploma Werk aan de hand (nooit geweten dat ik dat serieus leuk zou gaan vinden), want dit heeft zeker een meerwaarde voor de band met je paard, en is een mooi middel om onbelast je paard te trainen tijdens bijvoorbeeld een actieve rustdag.

Momenteel zit ik in het 2^e jaar sporttraject in Ter Apel met Hugo fan de Hynderwente.

Hugo is een volle 5-jarige Friese hengst met een kol en witte achterbenen. Hij doet goed mee in de Friese selectiewedstrijden en ook tussen de “bruinen” scoort hij niet onverdienstelijk. Helaas mag hij bij t Friese stamboek niet in t volwassen boek opgenomen worden vanwege zijn wit.  Maar de friezenwedstrijden mag hij gewoon meedoen want hij is immers volledig fries.

Bij t Barok Pinto Studbook kon ik hem wel inschrijven en is hij opgenomen ook als dekhengst.

Maar ik ben niet vies van een beetje anders zijn dan anderen ha ha….

Door de weeks houd ik mij bezig met runnen van de stal, lesgeven van jong tot oud en voornamelijk tot Z1 niveau. Altijd gemotiveerd om paard en ruiter fijn door de baan te laten gaan, maar ben wel een tikkeltje wedstrijd gericht. Vaak merk ik dat ruiters uitleg nodig hebben over het hoe en waarom … wat voor mij als ruiter vanzelfsprekend is, is vaak voor een ander helemaal niet zo. Om dit goed onderbouwd uit te kunnen leggen mis ik vaak bij mezelf wat theorie wat betreft Biomechanica. Graag wil ik mij verdiepen in het hoger op niveau kunnen lesgeven en mijzelf bekend maken met de diverse trainingsmethoden van de hogere oefeningen. Heel fijn om tijdens de opleiding samen te kunnen kijken, discussiëren en vooral van elkaar te leren. Ook mooi om iedereen te zien groeien in een jaar waarbij we elkaar filmen, coachen, soms ook de waarheid moeten vertellen maar ook dat iedereen openstaat voor (positieve) kritiek. Uiteindelijk hebben we gezamenlijk hetzelfde doel: fijn kunnen werken op een verantwoorde manier met je paard, weten wat je wil trainen of verbeteren en vooral samen kijken wat daarvoor nodig is. Van elkaar kunnen we een hoop leren en fijn dat dat in een vertrouwde omgeving kan.

In de weekenden ben regelmatig zelf op wedstrijd of met mijn dochter mee op concours die met Bonito haar 15-jarige Friese ruin Grand Prix start. Daar zie ik niet altijd Happy Atletes onder de paarden en denk dat daar nog veel winst te halen valt op t gebied van goed management en trainingsmethoden. Bonito is ons levende bewijs: van een behoorlijk asymmetrische boerenknol nu een deftig GP-paard met de oortjes erop.